Article

แม้ว่าปัจจุบัน ประเทศจีนจะกลายเป็นตลาดสำคัญสำหรับภาพยนตร์ของฮอลลีวูด จนเรียกได้ว่าเป็นแหล่งทำเงินนอกบ้านของเหล่าบริษัทสตูดิโอต่างๆ แต่สำหรับผู้ประกอบการสตรีมมิ่งยักษ์ใหญ่อย่าง Netflix หรือ Amazon Prime จีนเป็นตลาดเดียวในโลก (ไม่นับ ซีเรีย เกาหลีเหนือ อิหร่าน) ที่พวกเขายังไม่สามารถเจาะได้ ปัจจุบัน Netflix มีจำนวนสมาชิกทั่วโลกกว่า 182 ล้านคน ขณะที่ Amazon Prime มีสมาชิกกว่า 150 ล้านคน...

ไชรอน จ้องมองประตูบานนั้นจากด้านในของร้านอาหารอยู่เนิ่นนาน ระหว่างที่พ่อครัว-ผู้เป็นเพื่อนชายที่พลัดหายจากชีวิตของเขาไปราวสิบปี-อย่าง เควิน กำลังเตรียม ‘เมนูไก่สุดพิเศษ’ ในสไตล์คิวบามาเสิร์ฟให้ถึงโต๊ะริมหน้าต่าง เขาอาจกำลังนั่งหวนนึกถึงช่วงชีวิตอันหม่นเศร้าที่ผ่านมาทั้งหมดของตัวเอง จากการเป็นเด็กชายตัวจ้อยที่มีครอบครัวไม่สมประกอบและมักถูกผู้อื่นรังแก, การเป็นเด็กหนุ่มร่างบางที่สับสนกับการแสวงหา ‘ที่ทาง’ ในบ้านและโรงเรียนของตน มาสู่การเป็นชายฉกรรจ์หุ่นหนาที่พยายามไม่แยแสกับโลกรอบข้างอีกต่อไปในเวลานี้ ทว่าลึกๆ ภายในจิตใจที่ด้านชานั้น ไชรอนก็ยังคงเฝ้าฝันถึง ‘ความรัก’ ที่เขาโหยหา ไม่ว่าจะเป็นความรักจากแม่ที่เคยติดยาจนคลุ้มคลั่งอยู่ในบ้านหลังเล็กแคบแสนหลอกหลอน หรือความรักจากเควินที่เคยร่วมโมงยามสุดเสน่หากับเขาตรงชายหาดไมอามีในค่ำคืนหนึ่ง แต่สิ่งที่เขา-และครอบครัว-ได้รับมาตลอดชั่วชีวิตกลับเป็น ‘ความเกลียดชัง’ ทั้งในฐานะของคนยากจน, คนผิวสี และเกย์ --...

การหายตัวไปของ วันเฉลิม สัตย์ศักดิ์สิทธิ์ หนึ่งในผู้ลี้ภัยทางการเมืองที่หนีออกนอกประเทศเนื่องจากปฏิเสธการไปรายงานตัวกับ คสช.ในช่วงเวลาหลังการรัฐประหารเขาถูก ‘อุ้ม’ ไปจากบ้านพักในประเทศกัมพูชาเมื่อวันที่ 4 มิถุนายนที่ผ่านมา ได้ก่อให้เกิดกระแสความไม่พอใจจากผู้คนจำนวนมาก แม้ตอนนี้จะยังไม่ทราบชะตากรรม หรือสาเหตุที่แน่ชัดเกี่ยวกับการกายตัวไป แต่ก็เป็นที่เชื่อได้ว่าการหายตัวไปของวันเฉลิม ที่มีคลิปวินาทีโดนอุ้ม เกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกับกรณีบังคับสูญหายของผู้ลี้ภัยทางการเมืองไทยจำนวนกลายต่อหลายคดีทั้งในประเทศเพื่อนบ้าน หรือแม้แต่ภายในประเทศไทยเอง การบังคับสูญหายเป็นหนึ่งในความชั่วร้ายที่เกิดขึ้นไปในที่ต่างๆ ทั่วโลก เกิดกับผู้คนที่มีความเห็นขัดแย้งกับผู้ปกครองรัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่ง รัฐเผด็จการ หรือกึ่งเผด็จการที่มองชีวิตของผู้คนเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถทำให้หายไปได้ และนี่คือการย้อนกลับไปมองประวัติศาสตร์บาดแผลผ่านนานาภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องการบังคับสูญหายจากหลายพื้นที่ทั่วโลก Punishment Park (1971, Peter Watkins) ทะเลทรายอันร้อนระอุที่มีธงชาติอเมริกาปักอยู่อีกฟากของจุดที่พวกเขายืนอยู่...

สัปดาห์ที่ผ่านมาเครื่องจักรทางด้านธุรกิจภาพยนตร์ในหลายประเทศ เริ่มกลับมาเดินเครื่องอีกครั้ง ทั้งในภาคผลิต จัดจำหน่ายและเผยแพร่ แม้ว่าในระยะแรกอาจเกิดอาการติดขัดอยู่บ้างอันเนื่องมาจากมาตรการเฝ้าระวังของทุกภาคส่วน แต่อย่างน้อย ก็เป็นสัญญาณที่ดีว่า วงล้อของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ก็ยังคงหมุนต่อไป สำหรับสัปดาห์นี้ มีรายงานความเคลื่อนไหวที่น่าสนใจของธุรกิจภาพยนตร์ดังต่อไปนี้ Drive In อีกหนึ่งทางเลือกของเทศกาลภาพยนตร์ หลังจากโรคโควิด 19 ทำให้กิจกรรมที่คุ้นเคยอย่างการชมภาพยนตร์ในโรงต้องหยุดไป แต่ก็ได้ทำให้ธุรกิจที่เคยเสื่อมความนิยมอย่าง โรงหนังไดรฟ์อิน กลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง ล่าสุดได้มีการสำรวจจำนวนโรงหนังไดรฟ์อินทั่วอเมริกา ปรากฏว่ามีผู้ประกอบการรวมกันถึง 220 เจ้าเลยทีเดียว ไม่เพียงเท่านั้น จำนวนผู้ชมก็มากขึ้นด้วย เมื่อเป็นดังนี้...

“นี่คือหนังที่ทำยากที่สุดในชีวิตผม” หว่องกาไวเขียนถึง In the Mood For Love ตอนหนังเปิดตัวที่คานส์ 20 ปีก่อน และต่อไปนี้คือคำบอกเล่าของเขาถึงความเป็นมา

แม้หนังล้อเลียนสายลับอย่าง Austin Powers จะฉาบหน้าด้วยความสัปดน แต่ก็สะท้อนจิตวิญญาณแห่งยุคสมัยและชุบชีวิต "Swinging London" ได้อย่างคมคาย

ข่าวคราวที่สร้างความฮือฮาให้กับวงการธุรกิจภาพยนตร์ในช่วงเวลานี้ คงไม่มีข่าวไหนเกินรายงานที่ว่า เท็ด ครูซ วุฒิสมาชิกของพรรครีพับลิกัน ได้ออกมาประกาศเมื่อเดือนที่แล้วว่า จะเร่งผลักดันกฎหมายที่ห้ามไม่ให้ภาพยนตร์อเมริกันที่ได้รับการสนับสนุนจากทางกระทรวงกลาโหม (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหนังสงครามที่ต้องใช้อุปกรณ์ของกองทัพเข้าฉาก รวมถึงทุนสร้างบางส่วน) ได้เข้าฉายในจีนหากต้องถูกเซ็นเซอร์จากทางการจีน ล่าสุดเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคมที่ผ่านมา ครูซได้ขยายขอบเขตการสนับสนุนจากแค่กระทรวงกลาโหมไปเป็นทุกกระทรวงของรัฐบาลอเมริกัน มูลเหตุของความยั้วะของครูซ (ซึ่งไม่มีความเกี่ยวพันกับ ทอม ครูส) เกิดจากการที่เขาพบว่าหนังเรื่อง Top Gun: Maverick ซึ่งเป็นหนังร่วมสร้างระหว่างพาราเมาท์พิคเจอร์สกับบริษัท Tencent ของจีน และแน่นอนว่าต้องได้รับการอนุเคราะห์จากกองทัพเรือสหรัฐด้วย...

14 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 คือวันที่เกม Alan Wake วางจำหน่ายเป็นครั้งแรก ในวาระครบรอบ 10 ปี ทางแชนเนลยูทูบ Ars Techinca ได้ลงคลิปชื่อ "How Alan Wake Was Rebuilt 3 Years Into Development"...

‘ลุงบุญมีระลึกชาติ’ (Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives) อาจมีสถานะเป็นถึงหนังไทยและหนังจากภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เรื่องแรก-ซึ่งปัจจุบันยังคงเป็นเพียงเรื่องเดียว-ที่สามารถคว้า ‘ปาล์มทอง’ (Palme d’Or) อันเป็นรางวัลใหญ่สุดจากเทศกาลหนังนานาชาติเมืองคานส์มาครองได้เมื่อปี 2010 (พ.ศ. 2553) - ซึ่งหลายคนมองว่ามันคือความสำเร็จที่ดูช่าง ‘หอมหวาน’ เสียเหลือเกินในแวดวงภาพยนตร์โลก ทว่าหากลองพิจารณาจากความรู้สึก ‘เข้าถึงยาก’ ที่ผู้ชมส่วนใหญ่มีต่อบรรดาเรื่องเล่าเหนือจริงที่แวดล้อมตัวละครอย่าง ลุงบุญมี...

ท่ามกลางบรรยากาศที่คลี่คลายของภาวะโรคโควิด ธุรกิจภาพยนตร์ก็ยังคงเคลื่อนไหวอย่างไม่หยุดนิ่ง แม้ว่าบางภาคส่วนจะต้องปรับตัวเข้ากับมาตรฐานในการดำเนินชีวิตใหม่ก็ตาม เรามาติดตามความเคลื่อนไหวในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมากัน Post Covid screening : สัญญาณบวกที่ยังไม่เกิดขึ้น แม้ว่าหลายประเทศจะยังคงปิดโรงหนังอยู่ แต่ก็มีบางประเทศที่เริ่มต้นฉายหนังมาระยะหนึ่งแล้ว เช่น ประเทศเกาหลีใต้ที่บริษัทจัดจำหน่ายหลายแห่งนำหนังทั้งเก่าและใหม่มาฉายเพื่อกระตุ้นให้ผู้ชมกลับมาโรงอีกครั้ง ก่อนที่จะปูพรมฉายหนังใหญ่ในช่วงซัมเมอร์ แต่ดูเหมือนผลตอบรับยังไม่ดีเท่าที่ควร เพราะสัปดาห์ที่ผ่านมา รายได้ของหนังที่เปิดตัวนั้นทำได้เพียง 7% ของรายได้ในช่วงเวลาเดียวกันของปีที่แล้ว โดยหนังที่ทำรายได้เป็นอันดับหนึ่งก็คือ The Greatest Showman ที่เก็บไปเพียง 205,600 เหรียญจากฉายห้าวันแรก...

สำหรับ โครีย์ ฟินลีย์ แล้ว โรคระบาดโควิด 19 อาจเป็นประโยชน์สำหรับเขา เพราะมันทำให้ Bad Education หนังเรื่องที่สองในชีวิตกลายเป็นที่พูดถึงอย่างรุนแรง หลังจากที่มันเปิดตัวในเทศกาลหนังโตรอนโตเมื่อปีกลาย และ HBO ก็ซื้อสิทธิหนังมาฉายแบบไม่ง้อโรง แต่นั่นอาจเป็นเรื่องดีเรื่องเดียวของโควิด อย่างน้อยที่สุดเขาก็ต้องถูกแยกออกจากแฟนสาวนักจิตเวชที่ต้องลงพื้นที่ในช่วงโรคระบาดนี้ Bad Education สร้างเสียงฮือฮาตั้งแต่ในเทศกาลโตรอนโต นอกจากเสียงชื่นชมอื้ออึงแล้วมันคว้าดีลยักษ์สุดในเทศกาล เพราะ HBO เสนอซื้อหนังมาในราคาที่สูงถึง 17.5...

เมื่อบริษัทสตรีมมิ่งยักษ์ใหญ่ในอินเดียควบรวมกับ Disney Plus และรัฐบาลจีนอุ้มธุรกิจโรงหนังในช่วงโควิด-19

จากความเป็นอิสระของ Ema สู่องค์ประกอบที่สำคัญในหนังอย่าง Reggaeton แนวเพลงขวัญใจมหาชนทั่วโลกในปัจจุบัน ลองมาเรียนรู้ถึงดนตรีละตินอเมริกาชนิดนี้ เพื่อทำความเข้าใจหนังได้มากยิ่งขึ้น

สำหรับผู้ซื้อหนังส่วนใหญ่ หนังอาร์ตจะถูกคิดถึงเป็นลำดับท้ายๆ เมื่อต้องเดินตลาดหนัง เพราะพวกเขามักต้องให้ความสำคัญกับหนังที่มีศักยภาพทางธุรกิจเสียก่อน สำหรับหนังอาร์ตเฮ้าส์ หรือ ‘หนังทางเลือก’ บ่อยครั้งผู้ซื้อจะรอให้เทศกาลใหญ่ๆ ที่หนังเหล่านี้เข้าประกวดประกาศผลไปแล้วถึงจะตัดสินใจว่าจะเสนอราคาหรือไม่ เหตุผลสำคัญมาจากหนังเหล่านี้ (โดยเฉพาะหนังจากผู้กำกับที่คนไม่คุ้นเคย) ไม่มีแรงผลักดันใดๆ ที่จะกระตุ้นให้ผู้ชมวงกว้างสนใจมาดูได้เท่ากับหนังที่ได้รับรางวัล ยิ่งเป็นรางวัลใหญ่ โอกาสที่หนังจะถูกปั้นให้ ”ขายได้” ก็มีสูง ด้วยเหตุนี้ การที่เทศกาลใหญ่ๆ อย่างคานส์ เวนิส หรือแม้แต่โตรอนโต้ ต้องเลื่อนงานออกไปอย่างไม่มีกำหนด จากผลกระทบของโรคโควิด 19...

สตีเวน สปีลเบิร์ก เป็นคนทำหนังที่เราไม่รู้ว่าจะเลือกงานชิ้นไหนขึ้นมาเป็นที่สุดในวิชาชีพเขาดี เพราะต่างก็เป็นที่สุดในทางของมันแทบทั้งนั้น แต่สำหรับ Close Encounters of the Third Kind (1977) คงเป็นหนังระเบิดฟอร์มที่เผยวิญญาณของพ่อมดฮอลลีวูดให้โลกได้เห็นเป็นครั้งแรก เพราะหลังความสำเร็จของ Jaws สปีลเบิร์กในวัยปริ่ม 30 ปี ก็เริ่มผยองในการทลายขีดจำกัดทางภาพยนตร์ เขาเลยเติมเต็มจินตนาการในวัยเด็กด้วยการเนรมิตสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ นั่นคือ ‘เอเลี่ยนบุกโลก’ ด้วยความทะเยอทะยานสุดแรงเกิด และเป็นชนวนให้เขาสานต่อไปสู่ E.T....

ข่าวที่สร้างความฮือฮาให้แก่แวดวงธุรกิจภาพยนตร์โลกในช่วงเวลานี้ คงไม่มีข่าวไหนเกินข่าวลือที่ว่า บริษัท Amazon ซึ่งเป็นเว็บไซต์ขายของที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีความสนใจที่จะเข้าซื้อกิจการโรงหนัง AMC ซึ่งกำลังประสบปัญหาทางเศรษฐกิจจากการที่ต้องปิดโรงหนังจากพิษของโควิด 19 ทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัดออกไป หุ้นของ AMC ที่ตกต่ำเรี่ยดินตลอดสองเดือนที่ผ่านมาก็พุ่งทะยานราวพลุไฟฉลองวันชาติเลยทีเดียว อันที่จริง การที่บริษัทใดบริษัทหนึ่งจะเข้าเทคโอเวอร์กิจการของบริษัทที่กำลังเข้าสู่ภาวะล้มละลาย มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าบริษัทที่เข้าเทคโอเวอร์ ไม่มีบริษัทลูกที่เป็นผู้ประกอบการสตรีมมิ่งที่ใหญ่เป็นอันดับสองของอเมริกา อย่าง Amazon Prime VDO ความขัดแย้งระหว่างโรงหนัง กับสตรีมมิ่งยักษ์ใหญ่ ดำเนินต่อเนื่องมาตลอด...

เมื่อคนในวงการภาพยนตร์ของญี่ปุ่นออกมาช่วยโรงหนังขนาดเล็กที่ต้องปิดเพราะพิษโควิด-19 และหนังสั้นต่อยอดจาก ‘One Cut of the Dead’ ที่ตั้งใจทำขึ้นเพื่อร่วมช่วยเหลือโรงภาพยนตร์อิสระ

ดูเหมือนว่าหนังที่มีตัวละครเล่นคนเดียว อยู่ในสถานที่เดียว ทั้ง 3 เรื่องนี้ ไม่น่ามีทีมงานมากมาย แต่ความจริงมีทีมงานที่วิ่งกันวุ่นอยู่หลังกล้องอยู่มากมายเลยทีเดียว

ซีรีส์ ‘เพราะเราคู่กัน’ หรือ ‘คั่นกู’ โด่งดังถล่มทลายข้ามประเทศในช่วงหลายเดือนมานี้ และมีฉากที่ทำให้เครื่องดื่มที่ไทน์ทำหกอย่าง ‘บลู ฮาวาย’ ดูจะมี ‘ความหมาย’ ต่อเรื่องเล่าในจอ-รวมถึงกระแสตอบรับนอกจอ-อย่างมีนัยสำคัญอีกด้วย

กลับมาอีกครั้งกับ Business Update นะครับ สำหรับอาทิตย์ที่ผ่านมา สถานการณ์โรคโควิดในหลายประเทศเริ่มคลี่คลาย เช่นเดียวกับกิจกรรมทางด้านธุรกิจภาพยนตร์ที่เริ่มกลับมาคึกคักอีกครั้ง พอจะสรุปความเคลื่อนไหวได้ดังนี้ โรงหนังในจีนได้ฤกษ์กลับมาให้บริการ หลังจากถูกสั่งปิดมาตั้งแต่เดือนมกราคม และมีโอกาสเปิดให้บริการแบบสั้น ๆ ก่อนถูกสั่งปิดอีกครั้งในเวลาอันรวดเร็ว เมื่อเดือนเมษายน ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่โรงหนังในประเทศจีนจะเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการเสียที โดยทางการจีนได้ประกาศเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (8 พ.ค.) ว่าจะอนุญาตให้โรงเปิด หากปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดอย่างเคร่งครัด อันได้แก่ 1. จำกัดจำนวนผู้ชม2. ลดความแออัดของฝูงชนด้วยการจัดระบบนัดจอง3. จัดให้มีระบบระบายอากาศที่มีประสิทธิภาพ4. กำหนดระยะห่างทางสังคม แม้จนถึงขณะนี้รัฐยังไม่ได้กำหนดวันเปิดโรงหนังที่ขัดเจน แต่ประชาชนที่ได้ยินข่าวดีนี้กว่า...

Higher Ground Production คือบริษัททำหนังที่กำลังน่าจับตา เพราะเพียงแค่สามเรื่องที่ผลิตออกมา มันคว้าออสการ์ได้หนึ่งเรื่อง และเป็นที่รักของผู้ชมทุกเรื่อง โดยผู้ก่อตั้งบริษัทก็คือ บารัก และ มิเชลล์ โอบามา อดีตประธานาธิบดีและสตรีหมายเลขหนึ่งของอเมริกานั่นเอง หนังสามเรื่องที่อยู่ภายใต้การผลิตของ Higher Ground Production ประกอบด้วย American Factory เจ้าของออสการ์สารคดียอดเยี่ยมปีล่าสุด ว่าด้วยความเหลื่อมล้ำทางวัฒนธรรมในโรงงานผลิตกระจกของจีนในอเมริกา, Becoming สารคดีที่บันทึกการเดินทางโปรโมทหนังสือของ มิเชลล์...

ยุค 80s เป็นยุคผลิบานด้านไอเดีย แอนิเมชั่นหลุดจากกรอบของโทรทัศน์จนเกิดงานมาสเตอร์พีซมากมาย เราขอแนะนำ 3 เรื่องต่อไปนี้ที่เป็น "Hidden Gems"

กลับมาพบกันอีกครั้งกับการอัพเดทข่าวความเคลื่อนไหวในโลกธุรกิจภาพยนตร์ สัปดาห์นี้ผู้เขียนมีประเด็นที่น่าสนใจสามประเด็นเห็นสมควรนำมารายงาน ได้แก่ หายนะของบ็อกซ์ออฟฟิศทั่วโลก หลังจากโควิด 19 ระบาดในหลายประเทศอย่างรวดเร็วตั้งแต่เดือนมกราคม ทำให้รัฐบาลของประเทศต่าง ๆ ต้องออกมาตรการล็อคดาวน์หยุดกิจกรรมทุกประเภทโดยที่หลายฝ่ายไม่ทันตั้งตัว แน่นอนว่า ภาคธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการรวมกลุ่มคนจำนวนมากกลายเป็นกลุ่มแรกที่ได้รับผลกระทบ ซึ่งธุรกิจโรงหนังก็รวมอยู่ในนั้นด้วย และผลที่ตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คือ ยอดรายได้จากการขายตั๋วที่หดตัวอย่างที่ไม่เกิดขึ้นมาก่อน เริ่มต้นที่ประเทศจีนซึ่งยอดรวมบ็อกซ์ออฟิศตลอดทั้งปี 2019 มีจำนวน 9.2 พันล้านเหรียญ มาปีนี้สำนักงานภาพยนตร์แห่งชาติ (National Film Administration) ประเมินว่ารายได้รวมจะหายไป 4.2 พันล้านเหรียญ...

Vertigo ของ อัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก เป็นหนังที่ได้รับคำวิจารณ์แบบก้ำกึ่งเมื่อตอนเข้าฉายปี 1958 แต่เมื่อเวลาผ่านไป บารมียิ่งจับจนส่องประกายเป็นงานทรงคุณค่าของโลก ถึงขนาดในปี 2012 สถาบัน Sight & Sound ชำระลำดับหนังที่ดีที่สุดตลอดกาลใหม่ แล้วให้ Vertigo ขึ้นอันดับ 1 แทน Citizen Kane ของ ออร์สัน...

ในหนังรางวัลออสการ์ปี 1993 ของ สตีเวน สปีลเบิร์ก -ซึ่งอิงจากเรื่องจริงของ “ออสการ์ ชินด์เลอร์” นักธุรกิจชาวเยอรมันผู้ช่วยชีวิตชาวยิวให้รอดจากเงื้อมมือนาซีได้นับพันคนในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง- เรื่องนี้ มีฉากหนึ่งที่โดดเด่นจนเชื่อว่าใครได้ดูก็ยากจะลืมลง นั่นคือฉากเด็กหญิงตัวน้อยสวมโค้ตสีแดงเดินอย่างไร้จุดหมายท่ามกลางผู้คน การปรากฏตัวของ “เด็กหญิงในชุดแดง” ไม่เพียงเป็นจุดสะดุดตาเราเพราะหนังทั้งเรื่องเป็นขาวดำเท่านั้น แต่เธอยังเป็นสัญลักษณ์สำคัญของหนัง และสร้างจุดเปลี่ยนสำคัญของเรื่องทั้งหมดด้วย ในวาระที่ Schindler’s List เข้าฉายให้เราได้ดูกันถึงบ้านทาง Netflix ...ฟิล์มคลับจึงขอหยิบเบื้องหลังของตัวละครในตำนานนี้มาเล่ากันอีกหน https://www.youtube.com/watch?v=j1VL-y9JHuI 1) Schindler’s List สร้างจากหนังสือ...

คอมเมนต์หนึ่งต่อ ‘ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ’ ของ นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ ที่เคยเจอคือ “สัดส่วนภาพของหนังเรื่องนี้ช่างใช้พื้นที่จอไม่คุ้มเอาเสียเลย” เพราะหนังใช้สัดส่วน 3:2 มันทำให้พอฉายโรงหรือสมาร์ททีวีแล้วจะมีขอบสีดำพาดอยู่ด้านข้าง ไม่ต่างกันเท่าไหร่กับ Die Tomorrow หนังเรื่องก่อนหน้าของนวพลที่ใช้สัดส่วน 1:1 มันให้ภาพกรอบสี่เหลี่ยมจัตุรัส พอฉายแล้วก็ไม่เต็มจอเช่นกัน นวพลมีเหตุผลของเขา “โดยพื้นฐานแล้วสเกลภาพต่างๆ มันเกิดขึ้นตามเทคโนโลยีในแต่ละยุคสมัย เอาจริงก็ตามโมเดลธุรกิจ สมัยก่อนเริ่มมีการฉายแบบ scope (จอกว้าง) ก็เพื่อหนีจากสิ่งที่ทีวีมันให้ไม่ได้...

นาทีนี้คงไม่มีคำไหนอินเทรนด์เท่ากับคำว่า “New norm” หรือ “New Normal” อีกแล้ว ความหมายแบบตรงตัวของมันก็คือ ความปกติหรือบรรทัดฐานใหม่ ที่จะมาแทนบรรทัดฐานเดิม วิกฤติการณ์โควิด 19 ซึ่งเป็นวิกฤติที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ดันคงอยู่อ้อยอิ่งยาวนาน ได้ทำให้พฤติกรรมเดิม ๆ หลายอย่างเปลี่ยนไป และสร้างพฤติกรรมใหม่ที่จะกลายเป็นความคุ้นชินโดยธรรมชาติในเวลาไม่ช้า ธุรกิจหนังเองก็กำลังเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ซึ่งอาจทำให้รูปแบบเดิมๆ ต้องกลายไปเป็นประวัติศาสตร์ ขณะที่รูปแบบใหม่จะกลายมาเป็นต้นแบบของอนาคต วันนี้ผู้เขียนจึงขอเสนอความเป็นไปได้ของ New Norm...

หลังจากได้รู้จักที่มาของ “สายหนัง” ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์โลก และระบบการแบ่งสายจัดจำหน่ายหนังในอินเดียไปแล้ว (ตอน 1) คราวนี้เราจะมาทำความเข้าใจเรื่องสายหนังของเมืองไทย (อย่างย่อๆ) ดูบ้างครับ สายหนังเมืองไทย: นิยามและขอบเขต พรสิทธิ์ พัฒธนานุรักษ์ จากม.สุโขทัยธรรมาธิราช อธิบายคำว่า “สายหนัง” ไว้ว่า คืกลุ่มนักธุรกิจที่ซื้อสิทธิ์ภาพยนตร์ทั้งไทยและต่างประเทศจากผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหลักในกรุงเทพฯ ไปจัดจำหน่ายในภูมิภาคของตนเอง โดยระยะแรกเหตุผลที่จำเป็นต้องพึ่งสายหนังก็เพราะสภาพทางภูมิศาสตร์ของประเทศไทยไม่เอื้ออำนวยให้ผู้ผลิตหนังตระเวนนำฟิล์มไปฉายด้วยตัวเองได้ จึงติดต่อพ่อค้าคนกลางที่มีความชำนาญในภูมิภาคต่าง ๆ นำสำเนาฟิล์มหนังไปตระเวนฉายในพื้นที่ เงื่อนไขการตกลงส่วนใหญ่เป็นลักษณะของการขายขาด กล่าวคือ หลังจากจ่ายค่าสิทธิ์แก่เจ้าของหนังแล้ว สายก็สามารถนำหนังไปหาผลประโยชน์ต่อได้โดยไม่ต้องแจ้งรายละเอียดการจัดจำหน่ายให้เจ้าของหนังรู้...

ในวัยเด็กหลายๆ คนโตมากับมังงะและอนิเมะแนว “โชเน็น” (Shounen = เด็กผู้ชาย) เช่น ดราก้อนบอล คนเก่งฟ้าประทาน เซนต์เซย่า นารุโตะ วันพีซ แต่พอโตขึ้น เราจะเริ่มเบื่อการ์ตูนแนวโชเน็นที่เล่นสูตรสำเร็จจ๋าๆ แล้วหันไปอ่านหรือดูแนว “เซย์เน็น” (seinen) ที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นอย่าง Attack on Titan แทน แต่บางครั้งก็มีโชเน็นใหม่ๆ ที่สามารถดึงคนดูที่โตขึ้นให้หันกลับมาดูได้ เช่น...

ในรอบสัปดาห์มีความเคลื่อนไหวในธุรกิจภาพยนตร์โลกที่น่าสนใจหลายเหตุการณ์ ไล่เรียงดังนี้ คานส์จับมือเวนิส : ความเป็นไปได้ที่ติดลบ แม้ เธียร์รี เฟรโมซ์ ผู้อำนวยการเทศกาลหนังเมืองคานส์จะประกาศว่า ปีนี้เทศกาลต้องเลื่อน (เพราะรัฐบาลฝรั่งเศสห้ามจัดงานที่มีคนไปชุมนุมกันจนถึงเดือนกรกฎาคม) แต่ก็ไม่ได้บอกว่าจะยกเลิกการจัดไปเลย หรือจะแก้ปัญหาด้วยการจัดแบบ Virtual Festival (เทศกาลออนไลน์) เขาเพียงบอกว่า กำลังแสวงหา “ทางเลือก” เพื่อให้เทศกาลได้จัดต่อไป และหนึ่งในทางเลือกที่ถูกพูดถึงมากที่สุดก็คือ การไปจัดร่วมกับเทศกาลหนังนานาชาติเวนิสเสียเลย! “ตอนที่เริ่มวิกฤตใหม่ๆ ผมกับ อัลแบร์โต บาร์เบรา ผู้อำนวยการเทศกาลหนังเวนิส เคยคุยเรื่องความเป็นไปได้ที่จะทำอะไรร่วมกัน...